کد مطلب:78133 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:113

حکمت 335











و قال علیه السلام: «الاقاویل محفوظه و السرائر مبلوه و (كل نفس بما كسبت رهینه) و الناس منقوصون مدخولون الا من عصم الله، سائلهم متعنت و مجیبهم متكلف، یكاد افضلهم رایا یرده عن فضل رایه الرضا و السخط و یكاد اصلبهم عودا تنكوه اللحظه و تستحیله الكلمه الواحده.» یعنی و گفت علیه السلام كه گفتارها نگاه داشته شده ی ملائكه ی نویسنده ی اعمال

[صفحه 1307]

است و نیتها آزمایش شده ی به كردار است و (هر نفسی گرو است به چیزی كه كسب كرده است) از طاعت و معصیت و مردمان معیوبند و مجنونند، مگر كسی كه خدا او را نگاه داشته است، سوال كننده ی ایشان اذیت رساننده است به سبب الحاح كردن و جواب گوینده ی ایشان مشقت برنده است در جواب دادن، نزدیك است كه بهترین ایشان را در رای و تدبیر، بازدارد او را از خوبی رایش خشنود بودن از چیزی و خشم داشتن از كسی و نزدیك است كه سخت تر از ایشان از روی طبیعت، تاثیر كند در او یك نگاه كردن به گوشه ی چشم به كسی و از حالی به حالی بگرداند او را یك كلمه سخن گفتن با كسی.


صفحه 1307.